قارچ ها چه به لحاظ مرگ و میر و چه به لحاظ افت تولیدی که می دهند همیشه از مسائل مهم در پرورش طیور بوده اند. البته زئونوز بودن آ نها سلامت عمومی را نیز به خطر می اندازد. مهمترین قارچ هایی که طیور را درگیر می کنند از گونه های آسپرژیلوس، پنی سیلیوم و فوزاریوم می باشند ولی برخی دیگر نیز در عین سمیت شدید بروز کمتری نسبت به این موارد دارند. قارچ ها چه به صورت اضافه شدن فیزیکی و چه خاصیت هم افزایی آنها می توانند اثرات یکدیگر را در صورت عفونت همزمان تشدید کنند و خسارات جبران ناپذیری را به مزرعه ی آلوده شده وارد کنند.

معمولا کبد به دلیل اینکه مرکز متابولیسم بدن است و آنزیم های زیادی در آن فعالیت می کنند و کلیه بخاطر اینکه تمام مواد دفعی در ادرار از آن عبور می کند معمولا تحت تاثیر این سموم قارچی قرار می گیرند و البته گاهی نیز خود ارگان اصلی و هدف این سموم می باشند. روش های مختلفی نیز برای تشخیص آزمایشگاهی آنها با سرعت و دقت مختلف وجود دارد که البته در چهارچوب این مقاله نمی گنجد. مطالعه ی مروری حاضر به بررسی اجمالی برخی سموم قارچی و ویژگی های آنها می پردازد.